Projekt pieczęci – Rada Miasta Włocławek
Projekt pieczęci Rady Miasta Włocławek
Pieczęć miejska, która składa się z napieczętnego obrazu i dopełniającej go legendy, będąca najczęściej nośnikiem wyobrażeń heraldycznych, należy do najstarszych symboli samorządowych o ugruntowanej historycznie tradycji. Uznawana była często za nadrzędny symbol samorządów. W pełni uzasadnionym jest, by włączyć pieczęć do zespołu znaków używanych przez jednostki samorządu terytorialnego III RP. Zgodnie z zapisem ustawy z dnia 29 grudnia 1998 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z wdrożeniem reformy ustrojowej państwa „pieczęcią urzędową gminy, miasta, powiatu, samorządu województwa lub związku samorządowego może być (…) pieczęć (…) zawierająca pośrodku, zamiast wizerunku orła, odpowiednio herb gminy, powiatu lub województwa”. Ustawa zastrzega, że „odcisk pieczęci z herbem (samorządowym) nie może być umieszczany na dokumentach urzędowych w sprawach z zakresu administracji rządowej”, dla których zarezerwowane są pieczęcie z godłem państwowym.
Dla pieczęci miasta Włocławek proponuje się formę okrągłą. Kształt ten odpowiada średniowiecznej sfragistyce, utrzymanej również w okresie staropolskim oraz w stosowanych w czasach II Rzeczypospolitej pieczęciach. Następnie wzorach praktykowanych przez władze Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej i kontynuowanych obecnie. Dodatkowym umocowaniem kształtu dla pieczęci miasta Włocławek jest przedstawienie historyczne, poczynając od XVI wieku. W większości pieczęcie posiadają wyobrażenie godła bez tarczy herbowej.
Niewielkim odstąpieniem od tej tradycji jest propozycja zamknięcia godła u dołu w półkolistą formę. Za pominięciem tarczy herbowej przemawiają również względy plastyczne. Istotą kompozycji jest takie wyobrażenie symbolu miasta, by był on w pełni rozpoznawalny i doskonale czytelny. Przy stosunkowo niewielkich rozmiarach pieczęci samorządowej, dla której zaleca się średnicę 36 mm, taki efekt trudno jest nieraz osiągnąć. Dotyczy to zwłaszcza herbów, które zwierają dużą ilość figur heraldycznych. Z sytuacją taką mamy do czynienia w przypadku herbu miasta Włocławek. Jego umieszczenie w polu pieczęci, niezależnie od tego czy stosowano linię oddzielającą napis otokowy od wizerunku, czy też nie, zacierało wyrazistość niektórych elementów godła, mianowicie: tworzących mur cegieł, krenelaży wieńczących mur, czy wreszcie godła kujawskiego. Rezygnacja z tarczy pozwala zwiększyć wymiary godła, co przekłada się na jego czytelność.
Projekt pieczęci zakłada ekspozycję włocławskiego godła bez podkładu z tarczy. Oznacza to w praktyce oparcie godła na dolnej linii półkolistej zamykającej mur, a dla całości pola godła linię wewnętrzną perełkową oddzielającą tekst legendy od pola wyobrażeniowego, która przejmuje rolę krawędzi tarczy herbowej. Układ taki zapewnia możliwość optymalnego wykorzystania pola pieczęci jako miejsca manifestacji godła. W efekcie jest ono duże, wyraźne i czytelne. W otoku umieszczony napis, wykonany tradycyjnie majuskułą gotycką, którego treść odpowiada każdorazowo statusowi dysponenta pieczęci: RADA MIASTA WŁOCŁAWEK, przy czym legenda biegnie jednym łukiem, zaczynając się sześciopromiennym dywizorem „na godz. 12.00”, zgodnie z zaleceniami MSWiA. Pieczęć zamyka zewnętrzny otok w postaci linii ciągłej. Inspiracją dla godła zamkniętego u dołu linią półkolistą jest medal Kujawskiej Fabryki Manometrów „Mera KFM” z roku 1986, godło na fajansowej plakiecie z 1970 roku wykonanej z okazji 25. rocznicy wyzwolenia Włocławka, projektu Jana Sowińskiego, godło na pieczęci Zarządu Miejskiego we Włocławku z 1948 roku oraz godło na pieczęci miejskiej Włocławka z 1641 roku (ilustracje a, b, c, d i e). Ilustracje znajdują się we wpisie „Inspiracje dla pieczęci”.
