Herb z 17 grudnia 1990
17 grudnia 2024 roku miną trzydzieści cztery lata od wprowadzenia nowego herbu naszego miasta. Niestety nie udało się ustalić kto był twórcą obecnie obowiązującego symbolu. W różnych publikacjach od lat 90. XX wieku pojawia się nazwisko Marii Ingielewicz, także w folderach Informacji Turystycznej i na pocztówkach z serii ukazującej detale architektoniczne Włocławka. Ustaliłem z pewnością, że M. Ingielewicz nie zaprojektowała herbu. Z niepotwierdzonych informacji wynika, że prawdopodobnie twórcami symbolu było kilku ówczesnych radnych. Nie padły jednak żadne nazwiska. W archiwalnych materiałach Uchwały z dnia 17 grudnia 1990 roku znalazłem ksero graficznego wyobrażenia herbu, widniejący tam herb nie jest tym samym, który funkcjonuje obecnie. W latach dziewięćdziesiątych dwudziestego stulecia ukazała się skromna publikacja „Historia herbu Włocławka” dra Piotra Bokoty z opracowaniem graficznym Janusza Nowierskiego, skład i łamanie – Studio STILUS. W publikacji z 1992 roku prezentowany jest herb jeszcze nie zmieniony. Dalszych zmian w wyobrażeniu herbu dokonano zgodnie z Uchwałą Nr 62/X/99 z dnia 31 maja 1999 roku. Obecnie obowiązujący wzór herbu przyjęto 6 października 2003 roku Uchwałą Nr 65/XII/2003.
Zmienione elementy:
- brama, na której pierwotnie umieszczono zdobienia w krokiew „na opak”.
- linie konturowe baszt, ich krenelaży i blankowanie muru są grubsze od pozostałych linii.
- na środkowej wieży nie zgadza się liczba cegieł (druga linia od góry), w oryginale jest więcej.
- zmienione proporcje infuły biskupiej.
- brak gzymsu pod blankowaniem muru.
- zmienione proporcje otworów okiennych.
- zmienione proporcje tarczy herbowej.
- brak pogrubień (lewostronnych zgodnie z zasadami heraldyki – patrz na prawo) w blankowaniu muru, w bramie i infule biskupiej.
Objaśnienia zwrotów:
- Krenelaż, blankowanie – element architektoniczny w postaci zwieńczenia murów obronnych i baszt tzw. zębami.
- W krokiew „na opak” – zdobienie na drzwiach w tzw. odwróconą jodełkę.
- Godło położone na tarczy herbowej czytamy odwrotnie (strona lewa jest stroną prawą).
